İnsülin, insan vücudunda önemli bir hormondur ve pankreas bezindeki beta hücrelerinden salgılanır. Bu hormonun salgılanması, kan şekeri seviyesine bağlı olarak düzenlenir. Kandaki şeker oranının artmasıyla birlikte, pankreas hızlı bir şekilde insülin salgılar ve bu olaya "ilk faz insülin salgısı" denir. Bu salgılama işlemi yaklaşık üç ila yedi dakika sürer. Daha sonra "ikinci faz" olarak adlandırılan daha yavaş ve sürekli bir insülin salgılama süreci başlar. Pankreasın insülin salgılamasının temel amacı, yemek yendiğinde kanda artan şeker seviyesini düzenlemektir. Vücut, enerji ihtiyacını besinlerden karşılar ve bu besinler bağırsaklarda parçalanarak küçük şeker moleküllerine dönüşür. Bu şeker molekülleri bağırsaktan emilir ve kan akımı yoluyla vücuda dağılır. Bu süreçte, kan şekerinin karaciğer, kas, beyin ve yağ dokuları gibi farklı organlara ulaşması gerekir.

Vücutta kandaki şekerin hücrelere girmesi, pankreas tarafından salgılanan insülin hormonu sayesinde gerçekleşir. İnsülin, kandaki şeker oranını dengelemekle görevli bir hormondur. Hücrelerin enerji ihtiyacının ötesinde üretilen kan şekeri, insülin sayesinde yağ olarak depolanır. Bu nedenle, insülin direncinin yüksek olması kilo alımına ve aşırı yağlanmaya neden olabilir.

İnsülin hormonunun düzenli çalışmasının bozulması sonucu oluşan insülin direncine karşı çeşitli ilaç tedavileri uygulanır. Ancak bu tedavilerin yapılabilmesi için önce insülin direncinin neden kaynaklandığının belirlenmesi gerekir. Bu, HOMA-IR testi ile anlaşılabilen bir durumdur. Eğer insülin direnci genetik nedenlerle oluşmuşsa, tedavi veya iyileştirici seçenekler sınırlıdır. Ancak insülin direnci aşırı hareketsizlik veya dengesiz beslenmeden kaynaklanıyorsa, gerekli tanı ve tedavi ile kontrol altına alınabilir.

İnsülin direnci ilaçlarının kullanımı, hastalığın genetik olup olmadığına bağlı olarak belirlenir ve uygun tedavi yöntemleri uygulanır. Sağlıklı bir yaşam sürdürmek için bu durumun düzenli olarak kontrol edilmesi önemlidir.