İnsülin Kalemi

İnsülin kalemi, sıvı halde bulunan insülin hormonunun cilt altına enjekte edilmesini sağlar. Tip 1 diyabet hastalarında uygulanan insülin tedavisinde insülin kalemi ya da insülin pompası kullanılmaktadır. Bu tedavi şeker hastalarının yaşam kalitesini arttırmakta, olası komplikasyonların önüne geçmektedir. Kan şekerinin kontrol altında olmasını sağlayan insülin kalemi kullanım kolaylığı sağlamaktadır. Kalem kullanarak insülin alanlar bunu günde 4-5 defa uygulamalıdır. Uygulama sırasında 5-6 mm boyunda ve dış yüzeyi silikon olan iğneler kullanıldığından, hastaların canını acıtmadan tedavi gerçekleştirilir. Hastalar genellikle bunu hissetmemektedir.

Şeker hastası olmayan kişilerin kanlarına gün boyu insülin salgılanmaktadır. Hastalarda bunun sağlanması için, aynı ritmin taklit edilmesi gerekir. Her yemek yenildiğinde, besinlerin kan şekerini yükseltmesini düzene sokmak için, beta hücreleri tarafından kana bol miktarda insülin salgılanmaktadır. Bu yemeğin miktarı, alınan karbonhidrat oranıyla doğru orantılıdır. Bunların fazla miktarda olması halinde, insülin salgısı da fazla olur. Bu yüzden yemeklerden sonra oluşan şeker yükselmesinin düzenlenmesi gerekir. Normalde yemek sonrası oluşan şekerin hangi oranda insülinle düzeleceğini beta hücreleri bilerek, buna uygun insülin salgılarlar. Bu tamamen kişinin tükettiği besine orantılı bir insülin salgılanmasıyla olur. Yani bu kişiye özgü bir durumdur. Şeker hastalarında ise besinlerle alınan şeker oranının düzenlenmesi için ne kadar insülin salgılanacağına dair yetenek yitirilmiştir. Bazılarında ise insülin salgısı yetersizdir. Gıdalara göre insülin salgılaması olmaz. Kişi bütün gün aç bile kalsa, kanda az miktarda insülin salgılaması olur. Ancak dokuların insülin gereksinimi için, insülin çok önemlidir. İnsülin olmadığı takdirde enerji dengesi ve şeker metabolizması bozulur. Açlık halinde bile hücrelerin enerjiye ihtiyacı vardır. Açlıkta salgılanan insülin bazal insülin olarak tanımlanır. Bu küçük oranlarda ve düşük düzeyde salgılanan insülindir. Fakat mutlaka olması gerekir. Bu yüzden şeker hastalarında normal insanlarda olan insülin salgılanmasının taklit edilmesi gerekir. Hastalara bu nedenle günde 4-5 insülin enjeksiyonu yapılmaktadır.

İnsülin kaleminde istenen ünite ayarlandıktan sonra, kalem çalkalanmadan 10 defa alt üst edilmelidir. Bu sayede gözle görünmeyen tanecikler iyice yayılır. Kalemin ucuna 5-6 mm boyunda ince iğne takılır. Cilt hafifçe çekilir. Kalemin tepe bölümüne baş parmakla bastırarak insülin enjekte edilir. Ciltten kalemi çekmeden önce beşe kadar sayılmalı ve yavaşça çekilmelidir. Kaleme takılan iğne sonraki enjeksiyona kadar yerinde tutulmalıdır. Daha sonraki enjeksiyon sırasında yenisiyle değiştirilmelidir. Ciltte farklı alanlara insülin enjekte edilebilir. Fakat karın cildinin tercih edilmesi daha faydalı olur. Ayrıca her zaman aynı bölgeye enjeksiyon yapılmamalıdır. Bu nedenle her uygulamada önceki enjeksiyon bölgesinden 1,5-5 cm uzak alana uygulama yapılmalıdır. Bu belli bir sırayla uygulanabilir. Kalemle uygulanan insülin tedavisinde en ideal olan bazal bolus tedavisinin yapılmasıdır. Bazal insülinde dozun yeterliliğini yemeklerden önceki açlık kan şekeri değeri belirler. Bunun düzeyi yeterli değilse, bazal insülin oranı arttırılmalıdır. Bunun için lantus ya da levemir kullanılabilir. Levemir uygulandığında sabahları tek doz olarak yapılmalıdır. Lantus için sabahları ya da gece yatmadan önce yapılabilir. Bazı durumlarda tek doz uygulaması yeterli gelmez. Bu hallerde sabah akşam iki tane uzun etkili insülin uygulanır.